تکثیر و پرورش قورباغه

مهمترین گونه های مستعدپرورش وبازارپسندعبارتند از: قورباغه سبز (Rana Clamitans) قورباغه لئوپارد (Rana Pipiens)قورباغه پیکرال(Rana Palustrist)قورباغه گاوی(Rana Catesbeiana) گونه های مذکور معمولا به راحتی از محیط های طبیعی استخراج شده، مورد پرورش قرار گرفته و سپس کشتار، بسته بندی و صادر می شود. البته قورباغه بزرگ آمریکایی به دلیل درشت بودن از تمام بدنش جهت تغذیه استفاده می شود و در گونه های دیگر فقط از ران آنها استفاده می شود. ران قورباغه جزو غذاهای لوکس و گران قیمت رستوران ها است. قورباغه ها در طبیعت عمدتا در فصل بهار در آب های کم عمق تخم گذاری می نمایند. توده تخمی که از یک قورباغه ماده به دست می آید حالت ژله مانند و چسبیده به هم داشته و می تواند محدوده ای به وسعت یک مترمربع را پوشش دهد و معمولا ۰۰۰/۱۰ الی ۰۰۰/۲۵ تخم قورباغه را شامل می شود. بچه قورباغه ها بین یک الی سه هفته از تخم خارج می شوند و این امر بستگی به میزان درجه حرارت آب دارد. میزان رشد قورباغه ها بستگی به شرایط اقلیمی، میزان تغذیه و غذادهی و مدت فصل رشد دارد. نوع و چگونگی تغذیه یک پارامتر حیاتی در پرورش قورباغه می باشد. قورباغه هایی که خوب تغذیه نگردند مستعد بیماری بوده و معمولا اقدام به شکار و تغذیه از قورباغه های کوچک تر و تخم قورباغه ها می نمایند و از این رو تعداد بسیار کاهش می یابد 

اسبک ماهی

ماهی اسب دریایی یکی از زیباترین ماهیان آب شور هست که شکل جالب اون شامل سر اسب گونه و پوزه ای شبیه به مورچه خوار جایگاه خاصی در میان علاقه مندان آکواریوم های آب شور دارد
این ماهی که ساکن مناطق آبهای شور و در بعضی از گونه ها آب نیمه شور میباشد نقاط مرجانی یا بسترهای انبوخ از گیاهان علفی و شاخه دار را میپسندد و محیطی که بتواند با توجه به رنگ خود در آن استتار کند بسیار دوست دارد
بدنی پوشیده از فلسهایی مانند ماهی پوفر دارد که این فلسها وزن مخصوص کمی زیاد دارند بنابراین این ماهی مانندمادیون های زیبا حرکت و شنای آرامی در آب دارد
رنگهای مختلفی از قبیل زرد-سیاه-کرم-سفید و ... و همچنین مخملی و .. در میان آنه دیده میشود
در مورد انداره این ماهی از 1.5 cm تا گاهی 40 cm با توجه به نوع گونه و شرایط فراهم شده میرسند که در آکواریم معمولا از این مقدار کمتر میباشد
از این ماهی تا کنون 35 گونه به ثبت رسیده است که تنها اندکی از آنها در آکواریوم نگهداری میشوند
دهان پوزه شکل این ماهیان که بسیار شبیه به مورچه خوار است این امکان را به این ماهیان میدهد که از میکروارگانیسم ها و موجودات ریز تغذیه کند برای تغذیه در آکوریوم میتوانید از میگوی آرتمیای زنده یا سخت پوستان ریز یا غذای مخصوص اسب دریایی بهره ببرید معمولا در طول روز بسیار آرام بوده و خود را با دمی که شبیه غلاب میباشد به جایی مانند مرجانی یا گیاه یا شاخه درختی وصل میکنند 

 

دلقک ماهی

دَلقَک‌ماهی یکی از گونه‌های ماهی از خانوادهٔ شقایق‌ماهیان (Pomacentridae) است. در حدود بیست و هشت گونه از دلقک‌ماهی‌ها شناسایی شده‌است. این گونه از ماهی‌ها در آب‌های شور زندگی می‌کنند. نام عمومی این ماهی دلقک ماهی یا Clownfish ( کلون فیش ) یا شقایق ماهی است . علت نامگذاری دلقک ماهی به دلیل رنگ آمیزی بدن این ماهی و علت نام گذاری شقایق ماهی به علت هم‌زیستی این ماهی با شقایق دریایی است .

جالب است که این ماهی نسبت به تنتاکولهای سمی شقایق دریایی مقاوم است . برخی دانشمندان بر این عقیده اند که موکوس ویژه ای که روی بدن این ماهی وجود دارد باعث این مقاومت می شود .

دلقک ماهی نوعی رابطه ی هم‌زیستی با شقایق دریایی دارد.دلقک ماهی نوعی ماده ی مخاطی و ناشناخته در پوست خود دارد که مانع آزاد شدن نماتوسیست های شقایق دریایی می شود.در حالی که اگر ماهی دیگری با بازوهای شقایق دریایی تماس پیدا کند،طعمه ی جانور می شود.به این ترتیب شقایق دریایی پناهگاه ماهی می شود و ماهی نیز ممکن است با حرکات خود ،آب را جابجا کند،رسوبات روی بدن شقایق دریایی را بردارد و حتی ممکن است ماهی های دیگری را اغوا کرده ،و آن ها را به دام شقایق دریایی بیندازد.بنابراین با توجه به مطالب ذکر شده دلقک ماهی برای شقایق دریایی چندان بی فایده نیست و رابطه ی آنها می تواند از نوع هم یاری باشد. این ماهی از نظر جنسی protanderous hermaphrodites می باشد . در زمان تولد همگی نر بوده و پس از بلوغ بزرگترین و غالب ترین گروه از نر به ماده تغییر جنسیت می دهد و البته دومین گروه نیز جفت مناسبی برای وی می باشد . این ماهی برای نگهداری یکی از بهترین گزینه ها بوده و تقریبا محبوبترین ماهی آکواریوم های آب شور می باشد . جهت نگهداری به دمای بین 24 تا 26 درجه سانتی گراد و ph حدود 8.4 نیاز دارد . ( شوری بین 1.023 الی 1.027 ) نگهداری از گونه های مختلف این ماهی در یک آکواریوم به شرط فضای مناسب و تعداد شقایق مناسب امکان پذیر بوده ، ولی باید تمام آنها را در یک زمان و یک شرایط به آکواریوم اضافه کرد چون در غیر اینصورت دلقک قدیمی به تازه وارد ها حمله کرده و برای حفظ قلمرو خود آسیب های مهلکی به آنها وارد می کند . 

ماهی تیلاپیا

ماهی تیلاپیا سومین آبزی پرورشی جهان است که در بدلیل خصوصیات مثبت از جمله امکان تطابق با محیط جدید، تولید مثل سریع و رشد مناسب در بیش از صد کشور جهان به عنوان ماهی پرورشی پذیرفته شده است. معرفی این ماهیان به بسیاری از کشورهای جهان در کنار تاثیرات مثبت اقتصادی، منجر به آسیبهای جدی به اکوسیستم، ماهیان بومی و ساختارهای اقتصادی این مناطق گردیده است. با توجه به اینکه ورود تیلاپیا به ایران در دو سال اخیر از مباحث چالش برانگیز بین شیلات و محیط زیست بوده است، و نیز شروع پرورش تیلاپیا در ایران، لازم است نکات پیشگیری کننده از آسیبهای ناشی از واردات تیلاپیا مورد توجه باشند. در این تحقیق انواع آسیبهای ناشی از حضور تیلاپیا در زیستگاه جدید و راه های مقابله و کاهش این آسیبها مورد بحث قرار گرفته است. 

جنس تیلاپیا از اعضای خانواده سیچلیدها و از راسته سوف ماهیان می‌باشد که داری بدنی مستطیلی شکل با فلس‌های ریز هستند.باله پشتی طویلی با ۲۳ تا ۳۱ خار و شعاع دارند. بینی آنها دارای یک سوراخ در هر دو طرف است.

جنس تیلاپیا دارای دو زیر جنس است که تفاوت اساسی آنهادر روش تولید مثلی می‌باشد. 

زیستگاه

زیستگاه اصلی این ماهی شرق آفریقا به ویژه کنیا می‌باشد.ژاپنی‌ها به دلیل کمبود غذا تیلاپیا را از مالزی به کشور خود بردند و به عنوان گونه پرورشی معرفی کردند. امروزه تیلاپیا در ژاپن، روسیه، هند و بخش‌هایی از آمریکا و اروپا پرورش داده می‌شود . جدیدا این ماهی با وجود مخالفت محیط زیست وارد ایران شده و توسط شیلات توسعه یافته است. هنوز تحقیقات مشخصی درمورد عوارض استفاده از این ماهی در ایران صورت نگرفته است

تغذیه

اکثر تیلاپیاها میکروفیت خوار هستند اما تعدادی از انها گیاهان عالی تر راترجیح می‌دهند و در محل‌هایی که دیگر گونه‌های پرورشی روی پلانکتون‌ها تغذیه می‌کنند از گیاهان عالی استفاده می‌کنند. گونه‌هایی که خارهای آبششی کوتاه تر و ضمخت تری دارند ذرات غذایی بزرگتر را تغذیه می‌کنند.

شرایط فیزکو شیمیایی

ماهی تیلاپیا یوری هالین است و می‌تواند در آب دریا نیز زندگی کند . اکثر گونه‌های آن در آّبهای لب شور یافت می‌شوند اما برخی از گونه‌ها در آب دریا هم تخم ریزی می‌کنند. آنها کمتر حالت تهاجمی دارند و اگر گاه گداری از انها این رفتار دیده شود بدلیل عوامل جنسی، دما و تراکم جمعیت می‌باشد . محدوده دمای بهینه رشد انها ۲۵ تا ۳۰ درجه سانتی گراد است و در این دماها تخم ریزی می‌کنند . حد کشنده دمایی انها ۹ تا ۱۳ درجه سانتی گراد است.

تولید مثل

برای انجام تخمریزی نیاز به ۲۵ تا ۳۰ عدد ماهی ماده و حدود ۱۲ تا ۱۵ نر در هر ۱۰۰۰ متر مربع می‌باشد.لاروها در سن ۲ تا ۳ ماهگی با طولی معادل ۶ تا ۱۰ سانتی متر بالغ می‌شوند.در آب و هوای معتدله تولید مثل در حدود ۲ ماه متوقف می‌شود . مولدین تیلاپیا جمعیت خود را تا حد اشباع استخر افزایش می‌دهند.برای جلوگیری از این عمل روش‌های زیر پیشنهاد می‌گردد: - کاهش مدت زمان رشد ماهی - استفاده از ماهیان شکارچی - تفکیک مولدین و لاروها. 

 

ماهیان موکوس خوار

ماهیان موکوس خوار

 بعضی ماهیان از موکوس که ماده ترشحی از اپیدرم ماهیها و بعضی بی مهرگان است تغذیه می کنند. جزئیات کامل عمل موکوس خواری هنوز کشف نشده است.  

گفتنی است که پنج خانواده شناخته شده اند که بعضی از گونه های عضو آنها از موکوس
همجنسان خود یا سایر گونه ها تغذیه می کنند. این پنج خانواده عبارتنداز:
Ariidae یا گربه ماهیان دریایی
Blenniidae
Labridae یا زمرّد ماهیان [این خانواده در آبهای ایران وجود دارد. ] 

Trichomycteridaeیا گربه ماهیان انگلی
Pomacentridae

خورشید ماهی

خورشید ماهی بزرگترین ماهی استخواندار جهان است که رکورد خود را در گینس ثبت کرده است. طول بدن این ماهی از ۳ تا ۵ متر می رسد.
اولین خورشید ماهی در سواحل شمالی آمریکا شکار شد که ۳ متر طول و ۱٫۵ تن وزن داشت.
در سال ۱۹۰۸ خورشید ماهی دیگری در سیدنی دستگیر شد که ۴٫۲۶ متر طول و ۲۲۳۵ کیلوگرم وزن داشت. خورشیدماهی در هر بار تخم گذاری ۳۰۰ میلیون تخم تولید می کند. 

یک خورشید ماهی یک تنی در آبهای فیلیپین صید شد.
به گزارش عصر ایران (asriran.com)، روزنامه "مانیلا دیلی" چاپ فیلیپین نوشت: این خورشید ماهی از جمله گونه های کمیاب دریایی است که توسط گارد ساحلی مانیل کشف شده است.
این روزنامه افزود: برای صید این خورشید ماهی، از حدود 200 گرم مواد بی هوش کننده استفاده شده بود.