آرتمیا

آرتمیا یکی از انواع مهم و نسبتاً گسترده سخت پوستان است که از آبهای لب شور تا آبهای شور که میزان املاح آنها ممکن است تا چند برابر آب دریا باشد زندگی می کند. اسم علمی این سخت پوستان به زبان لاتین با توجه به شکل ظاهری آن آرتمیا (به معنی گوشواره آبی) می باشد. با روشن شدن ارزش غذایی و کاربردی آرتمیا در تغذیه ماهیان پرورشی، برای اولین آکواریوم عمومی سانفرانسیسکو موفق به جمع آوری و خشک کردن تخم مقاوم آن که اصطلاحاً سیست نامیده می شود، گردید. و از نیمه دم قرن 19 به بعد مطالعات و تحقیقات وسیعی در رابطه با مورفولوژی، اکولوژی هیستولوژی، ژنتیک، بیوشیمی، توکسیکولوژی و بیولوژی مولکولی و بسیاری از موضوعات دیگر آغاز گردیده و سال به سال گسترش بیشتری یافته است، در حال حاضر تحقیقات و پژوهش در مورد موضوعات مختلف آرتمیا توسط مرکز رفرنس جهانی آرتمیا در دانشگاه ژنت بلژیک، مرکز آرتمیای یونان و مرکز رفرنس کالیفرنیا و مرکز رفرنس دانشگاه ارومیه در حال انجام می باشد. 

با توجه به اهمیت اسیدهای چرب ضروری 5 :20 ،‌4: 18 ، 3 : 18 که همگی اسیدهای 3-n می باشند، در تغذیه آبزیان و مطالعه مقادیر اسیدهای چرب در گونه های مختلف این نتیجه بدست آمد که مقادیر اسیدهای چرب از گونه ای به گونه ای دیگر و حتی در داخل یک سال فرق می کند.

بیشترین میزان اسیدهای چرب در آرتمیا اورمیانا در مرحله متاناپلیوس از نوع اسیدهای چرب 5 : 20 (3-n) می باشد و در حالت طبیعی 52% پروتئین و 4% چربی دارد.

میگوها

میگو گونه‌ای از سخت پوستان آبزی است که در بیشتر آبهای جهان اعم از آب شور و آب شیرین یافت می‌شود . میگو یک منبع غذایی برای موجودات دریایی است . میگوها می توانند رو به عقب شنا کنند .آنها مقاومت بالایی در برابر مواد سمی در مناطق آلوده دارند . میگو به صورت گسترده‌ای توسط انسان‌ها به عنوان ماده غذایی استفاده می‌شود . همانند سایر خوراک‌های دریایی میگو سرشار از کلسیم، ید، و پروتئین است . همچنین میگو دارای ۱۲۲ تا ۲۵۱ میلی گرم کلسترول ( بسته به روش آماده سازی ) می‌باشد . مصرف میگو به علت اثر بر روی سیستم گردش خون انسان سالم ارزیابی می‌شود. قلب میگو در سرش است 

  

یکی از عادت‌های خوب غذایی که متخصصان تغذیه آن را توصیه می‌کنند، مصرف هفتگی فرآورده‌های دریایی از انواع ماهی گرفته تا میگوست، اما خیلی‌ها می‌گویند میگو کلسترول دارد و باید از خوردن آن اجتناب کرد، اما این باور درست است یا این که حقیقت چیز دیگری است؟ به غیر از این موضوع، عادت به مصرف میگو چه فواید و چه زیان‌هایی دارد؟ این‌ها همان مواردی هستند که در ادامه به آن‌ها اشاره شده است ...

1- ضد فشارخون

میگو از منابع اسیدهای چربی از خانواده امگا 3 است که دریافت آن به کنترل فشارخون کمک می‌کند. البته توصیه می‌شود این ماده غذایی در هنگام تهیه با حداقل روغن و نمک طبخ شود، در این صورت به گزینه‌ای مناسب برای کاهش سطح فشارخون تبدیل خواهد شد زیرا سرخ کردن آن در روغن، کالری بیشتر به بدن می‌رساند و باعث افزایش وزن می‌شود که خود از عوامل بروز فشارخون است.

2- سرشار از سلنیوم

یکی از مواد معدنی‌ای که در میگو به میزان بسیار یافت می‌شود، سلنیوم است. با خوردن 100 گرم میگو، 64 درصد از نیاز روزانه به این ماده مغذی تأمین خواهد شد و از آنجا که سلنیوم خاصیت آنتی‌اکسیدانی دارد، عادت به خوردن میگو، احتمال ابتلا به سرطان روده بزرگ و انواع سرطان خون مانند «لوسمی» و «لنفوم هوچکین» را کاهش می‌دهد.

افرادی که به دلایل مختلف گوشت قرمز نمی‌خورند، بیش از دیگران در معرض ابتلا به کم‌خونی ناشی از فقر آهن قرار دارند و از آنجا که با خوردن 100 گرم میگو، 19 درصد از نیاز به این ماده مغذی تأمین می‌شود، بهتر است در صورت نخوردن گوشت قرمز، میگو را در برنامه غذایی روزانه‌شان بگنجانند.

3- ضد آلزایمر

امگا 3 فراوانی که در میگو وجود دارد، باعث می‌شود عادت به مصرف هفتگی آن از بروز آلزایمر و اختلال حواس در دوران سالمندی جلوگیری کند. در واقع، دریافت روزانه 380 میلی‌گرم از این اسیدهای چرب، از بروز اختلال حواس و آلزایمر جلوگیری می‌کند و با خوردن هفته‌ای 2 تا 3 بار میگو، این مقدار اسید چرب به بدن خواهد رسید.

4- ضد کم‌خونی

افرادی که به دلایل مختلف گوشت قرمز نمی‌خورند، بیش از دیگران در معرض ابتلا به کم‌خونی ناشی از فقر آهن قرار دارند و از آنجا که با خوردن 100 گرم میگو، 19 درصد از نیاز به این ماده مغذی تأمین می‌شود، بهتر است در صورت نخوردن گوشت قرمز، میگو را در برنامه غذایی روزانه‌شان بگنجانند.

5- منبع پروتئین و کلسترول خوب

میگو برخلاف تصور عامه مردم، باعث افزایش کلسترول نمی‌شود زیرا بررسی‌های مقایسه‌ای میان دو رژیم غذایی با تخم‌مرغ و میگو نشان داده‌اند که رژیم دارای میگو 7 درصد سطح کلسترول بد و 12 درصد سطح کلسترول خوب را افزایش می‌دهد در حالی که رژیم دارای تخم‌مرغ، سطح کلسترول بد را 10 درصد و سطح کلسترول خوب را 7 درصد بالا می‌برد. در واقع این ماده غذایی چربی کمی دارد و با خوردن 12 عدد میگوی درشت بخارپز شده، 160 میلی‌گرم کلسترول وارد بدن می‌شود و سطح تری‌گلیسرید 13 درصد پایین می‌آید بنابراین توصیه می‌شود آن را مانند سایر منابع پروتئینی مصرف کنید.

سرانه مصرف میگو

طبق اعلام برخی از کارشناسان، مصرف سرانه میگو در ایران تقریباً 10 تا 20 گرم در سال است و بیشترین مصرف‌کنندگان هم تهرانی‌ها هستند. البته در سال‌های اخیر، مصرف فرآورده‌های دریایی افزایش قابل‌ملاحظه‌ای داشته اما هنوز هم از مقدار استاندارد توصیه شده کمتر است و هنوز هم در مقایسه با مصرف جهانی در سطوح حداقل قرار داریم.

امگا 3 فراوانی که در میگو وجود دارد، باعث می‌شود عادت به مصرف هفتگی آن از بروز آلزایمر و اختلال حواس در دوران سالمندی جلوگیری کند.

مصرف سرانه ماهی در ایران تقریباً 10 کیلوگرم در سال و در سطح جهانی 16 کیلوگرم است. بنابراین خوب است این را هم بدانید که در میان کشورهای مختلف دنیا، تایلند، فیلیپین، هند و اکوادور بزرگ‌ترین پرورش دهندگان میگو هستند.

  

کوپه پودها

معروفترین کوپه‏پود آب شیرین سیکلوپس است. سیکلوپس‏ها گونه‏های متعددی دارند که از لحاظ ظاهری شبیه یکدیگرند. آنها از مواد مغذی معلق در آب و جانوران مرده تغذیه می‏کنند. از آنجا که کوپه‏پودها اندازه کوچکی دارند فقط می‏توانند موجودات زنده ریز مانند باکتریها، دیاتومها و جاندارانی از این قبیل را شکار کنند. معمولاً طول بدن این جانوران از 2-1 سانتیمتر فراتر نمی‏رود. پاروپایان دارای یک چشم ساده در ناحیه میانی سر هستند که مربوط به دوران لاروی می‏باشد. این چشم ممکن است به رنگ سیاه یا قرمز باشد. کوپه‏پودها چشم مرکب ندارند.کوپه‏پودها دو جفت آنتن دارند. جفت اول بلند و جفت دوم کوتاه است. این جانوران دارای دم چنگالی هستند. برخی از کوپه‏پودهای آب شیرین قادرند یک پوشش سیست مانند ترشح کنند. این پوشش به آنها کمک می‏کند تا دوره‏های خشک و سخت را پشت سر بگذارند.در زمان تولید مثل، کوپه‏پودهای ماده تخمها را به صورت خوشه در کیسه‏های تخم با خود حمل می‏کنند. این کیسه‏ها به شکم جانور متصل هستند. کوپه‏پودهای ماده در زمان تولید مثل، به دلیل داشتن کیسه‏های تخم به راحتی قابل تشخیص می‏باشند.کوپه‏پودهای آزادزی پوششی به نام سفالوسوم دارند که سر و بخشی از سینه را می‏پوشاند. گردش جمعیت در کوپه‏پودهای آزادزی به سرعت انجام می‏گیرد.جفت آنتن اول در این جانوران به عنوان چتر نجات عمل می‏کنند و مانع سقوط کوپه‏پود می‏شوند. این آنتن‏ها در مواقع فرار سریع نیز کاربرد دارند. نقش اساسی شنا در این جانوران بر عهده پاهای سینه‏ای می‏باشد.Ergasilus versicolor یکی از گونه‏های انگلی کوپه‏پودها است که در آبشش ماهیان آب شیرین زندگی می‏کند. فقط جنس ماده این جانور زندگی انگلی دارد. جفت آنتن دوم در این کوپه‏پود دچار تغییر شده‏اند و برای چنگ زدن سازش یافته‏اند